مرخصی روشنفکران در گورستان اتوموبیل

پیشنهادی دارم، پیشنهادی که خودش دارد خود به خود عملی می شود. چه شما قبول بکنید و چه قبول نکنید. یعنی این که فکر می کنم دیگر زمانش رسیده باشد که روشنفکران و نویسندگان و استادان و هنرمندان بروند استراحت کنند حالا جزایر هاوائی نشد در خود تهران عزیز وسط چهارراه ها می توانند یک تخت سفری بزنند و استراحت کنند تا دیگر زیادی فکر نکنند . در این مدت هم نگران نباشند چون احتمالا از چند وقت دیگر هیچ ماشینی هم از رویشان رد نخواهد شد اخر دیگر حرکتی در این شهر وجود ندارد نه از لحاظ رانندگی و چه از لحاظ زندگی . حرکت هم نباشد که دیگر خطری به جز پوسیدگی وجود ندارد.

و اما این مرخصی جدید خیلی فایده دارد. اول اینکه جا را برای یک عده صفر کیلومتر باز می کند که بیایند و با عرق جبین در طول سه چهار نسل روشنفکر و نویسنده و استاد و هنرمند شوند و به مشاهیر این مرز و بوم اضافه شوند و از طرف دیگر برای خود این گروه خیلی خوب خواهد بود چون باعث می شود که روشنفکران و نویسندگان و استادان و هنرمندان کمی کارهای دیگر (از نوع شرافتمندانه!) هم یاد بگیرند که این همه انگل جامعه نباشند. کار هم زیاد است از کارهای ذوقی و ابتکاری گرفته مثل آشپزی؛ خیاطی؛ گلدوزی؛ بچه داری و خانه داری تا کارهای که جیب ها را کمی تا قسمت بسیاری پرپول می کند مثل دلار فروشی و بساز بفروشی و مسافر کشی و حمالی و تخلیه چاه . حالا شما مسخره کنید ولی از ما گفتن بود عنقریب تک تک مون باید تغییر رشته بدیم و یک کار دیگه یاد بگیریم. حالا کوچولو تو می خواهی بزرگ که شده (مثلا 60 سالت که شد) چه کاره بشی؟