تا به حال چند بار شده که وقتی نشسته اید توی اتوموبیل و در ترافیک گیر کرده اید کسی بگوید " خوب معلوم است شهری که شانزده میلیون جمعیت داشته باشد همین است دیگه" و یا چند بار تا به حال راجع به بدیهیات و خصوصیات بسیار متفاوت و بارز ساکنین شمال و جنوب شنیده اید، انگار که راجع به دو ملت بسیار متفاوت در دو کشور مختلف زندگی می کنند. همه فکر می کنند که تهران را به خوبی می شناسند اما یک سوال ساده : اصلا می دانید که حد و مرز تهران کجاست ؟ آیا 22 منطقه تهران را از اطراف و حومه اش واقعا جدا می کند؟ بسیاری از متخصصانی که مدتهاست در مورد شهر تهران کار می کنند هنوز جواب مشخصی و جامعی برای این سئوالات پیدا نکرده اند. در واقع شناخت ما از پایتختمان بسیار کم است. شناخت عمومی ما متاسفانه بر اساس الگوهایی است که قبل از انقلاب ارائه شد. اما برای شناخت بهتر باید اطلاعات و شیوه های بررسی جدید تر ارائه کرد. و خبر خوب اینکه ما کردیم ! یعنی بالاخره مرداد ماه امسال با کوشش فراوان و پس از چهار سال کار متمادی گروهی کوچک در سازمانی بزرگ ! بالاخره کتابی بسیار نفیس و زیبا و به خصوص دارای اطلاعات فراوان راجع به شهر تهران در مقیاس صد و دوازده ناحیه و استان تهران در مقیاس دهستانی بر اساس آمار سرشماری 1375 و همینطور آمار آموزش و پرورش سال 1378 منتشر شد. کتابی که تنها سرآغاز کاری است بس بزرگ و هنوز نیاز فراوانی به نقد و بررسی های مختلف دارد، مسلما دارای اشکالات فراوانی است اما هنوز آغاز راه است ای کاش که آخر آن نباشد زیرا از این به بعد ادامه اطلس سازمان بزرگ و مستقلی می طلید و کار تخصصی تمام وقت به وسیله گروه های پژوهشی چند رشته ای
در همین قدم اول این اطلس تصویر کاملا جدیدی از تهران و حومه آن می دهد که واقعا کمتر کسی حتی تصورش را می کرد. نشان می دهد که تقابل در تهران آنقدر بین جنوب و شمال نیست که میان محور مرکزی شهر و حاشیه عظیم آن است. این اطلس برای همه کاربرد دارد و قابل فهم است و نیازی به سواد جغرافیایی و شهری خاصی ندارد همه از مدیران، دانشجویان، شهروندان و غیره می توانند به راحتی از آن استفاده کنند. آرزوی این گروه کوچک از سر آغاز این بود که این اطلس بالاخره الگویی برای سرشماری سال های آینده شود تا تحولات شهرتهران از لحاظ اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و غیره در طول زمان قابل بررسی شوند. تا وقتی که مدیران شهری و کشوری می خواهند برنامه ریزی کنند، لااقل تصویری کلی از شهر داشته باشند که برای چه کسانی چه چیزی می خواهند بسازند. در این اطلس آنچه که در اطلاعات سرشماری سال 1375 مرکز آمار ایران در مقیاس نواحی قابل بررسی بود جمع آوری شد و همینطور اطلاعات بیش از5000 مدرسه در سال 1378 که تک تک مکان یابی شدند و نهایتا پس از 3 ماه کار متمادی به چهار نقشه کوچک اما بسیار گویا تبدیل شدند. اما فصول زیادی هنوز مانده که احتیاج به سرمایه گذاری و گروههای کاری متخصص و تمام وقت و از همه مهمتر در ایران عزیزنیاز به اجازه های جور واجور دارد. کار ما حتما تبلیغ برای اطلس نیست اما این اطلس یک جوری به وجودمون چسبیده، دردسرش فوق العاده زیاد بود اما عوضش عشق فراوان نثارش شد، گوارایش باد ! به هر حال اطلس را می توانید در تهران در مرکز اطلاعات جغرافیایی شهر تهران واقع در اقدسیه تهییه کنید وگرنه همین الان دروبسایت اش در اینجا ببینید و لذت ببرید و دعایی هم به جون تهییه کنندگانش بکنید ! آمین. در ضمن این اطلس به سه زبان فارسی، انگلیسی و فرانسه است و محصول مشترک مرکز اطلاعات جغرافیایی شهر تهران وابسته به شهرداری تهران ودنیای ایرانی واقع در مرکز تحقیقات ملی فرانسه است
لینک به زبان خواندنی ! عبارت است از
چه پروژه جالبی. خسته نباشید. در ضمن ممنون از جوابت در پست قبلی. در اولین فرصت در موردش خواهم نوشتو
ReplyDeleteخوشحالم که با نام خودتان می نویسید خانم امیر ابراهیمی. طرز نگاهتان را بسیار دوست می دارم.
ReplyDeleteارادت.
کتی عزیز خیلی خوشحال شدم از این که برایم نوشتی. مدتی بود که وبلاگت را نمی توانستم ببینم. امیدوارم که هر کجا که هستی خوب و خوش و موفق باشی.
ReplyDeleteهمیشه مطالب خوبتو می خونم ولذت می برم
ReplyDeleteمن به شخصه دعا خواهم کرد!!!!!!
ReplyDeleteAn interesting, and a much NECESSARY project, though one shouldn't expect it to receive much acclaim in weblogestaan.
ReplyDeleteدوست ناشناس عزیز ممنون از یادداشت. راستش فکر می کردم که استقبال از چنین پروژه ای که تصویر پویا و جدید و واقعی تری از تهران می دهد لااقل در این فضا بیش از این باشد. اما متاسفانه کمتر مورد توجه قرارگرفته.
ReplyDeleteWell, weblogging is not a "serious business", so you shouldn't expect much from it. The webloggers write for different reasons, but being seriously scholarly is not one of them. After all, if something is serious and more than an exercise in writing, then why should the writer be the editor himself: he could have his writings appreciated and published by others.
ReplyDeletedear anonymous, you know I believe that blogging could be a very serious business : we spent too much time here, in this virtual space, to make it more real for ourselves. So even if it seems not very serious always, but please ask bloggers to stop blogging, they will tell you how is serious for them. My regret here very few people were interested to know what is this. Maybe they thought this is a very urban oriented project good only for some scholars or urban director and others won’t understand anything. My regret is that, we tried to do something understandable and useful for all Tehrani people to have a better idea about their city and not something for specialists.
ReplyDeleteWell, if you're interested in publicizing it, try writing a short piece for iranian.com . Just a suggestion.
ReplyDeleteThank you for your suggestion, i will talk to my colleagues and we will see, maybe we will...
ReplyDelete