Sunday, April 16, 2006

وبلاگ نویسی به زبان انگلیسی

تازگی ها دیدم که پرستو دوکوهکی و حامد قدوسی وبلاگ انگلیسی خود را راه انداخته اند. پرستو در کنار وبلاگ فارسی اش ، اما حامد قدوسی با تعطیل وبلاگ فارسی اش (حیف). پرستو از ایران می نویسد و حامد از وین. آنچه که مهم است این است که هردو لزوم دادن تصویری واقعی تر از ایران و ایرانیان را به جهان حس می کنند و برای همین هم چنین تصمیمی گرفته اند. و دست مریزاد به هردویشان چون وبلاگ نویسی به دو زبان در آن واحد و یا به زبان غیر مادری کار آسانی نیست. (این نوشته حامد را هم بخوانید به اضافه معرفی خودش در وبلاگ انگلیسی اش) هر زبانی فرهنگ و روح خودش را به دنبال می آورد. شخص باید کاملا روح این دو زبان را بشناسد و بتواند هر بار که سوئیچ می کند به زبان دیگر، مطالبی بنویسد که برای خواننده قابل فهم و دسترس باشد. مثالش یکی از دوستان خوبم که با روح هنرمند و تسلط فوق العاده ای که بر این زبانها دارد در وبلاگ عبیر و مشک می نویسد . به علت نوع زندگی در اروپاارتباطش با این دوزبان مانند ارتباط ماهی با آب است روان و آسان و طبیعی. اما همه از این نعمت برخوردار نیستند. از طرف دیگرروح این دو زبان به هم نزدیک ترند و ازلحاظ تاریخ و فرهنگ بیشتر با هم عجین هستند تا زبان فارسی و یکی از این دو زبان.
هر چند وبلاگ نویسی به فارسی باعث شد تا ما اینترنت را بومی کنیم و مثل لوس آنجلس تهران جلس اش کنیم !! اما متاسفانه وبلاگ فارسی نوشتن در برقراری ارتباط ما با دنیای غیر فارسی زبان هیچ نقشی ندارد. یادم هست که مدتها حودر مرتب می نوشت که ایهاالناس هر که می تواند وبلاگ انگلیسی اش را بر قرار کند؛ اما به نظر من ترس از غلط نوشتن؛ تنبلی و حتی ترس از نبود مخاطب باعث شد تا کمتر کسی به طرف وبلاگ نویسی به زبان دیگری برود. چون مسلما وبلاگ به زبان غیر فارسی نوشتن معادل است با از دست دادن کلیه مخاطبین ایرانی به جز معدود وبلاگ خوانانی که آن زبان را می خوانند، حالا تازه باید دید آیا برای این عده این وبلاگها جالب باشد یا نه ! (در مورد بومی کردن اینترنت بزودی یکی از مقاله هایم را آنلاین بر روی اینترنت می گذارم اما اگر خواستید در ایرانشهر شماره 3 هم می توانید یک روایت دیگر از آنرا پیدا کنید!) بنابراین به نظر من در حال حاضر بسیار مهم است که وبلاگی به انگلیسی؛ فرانسه ؛ آلمانی؛ عربی و یا زبانهای زنده دیگر دنیا داشته باشیم. زبانهایی که بدانیم مخاطبین زیادی ممکن است پیدا کنند. البته انگلیسی از همه مهمتر است. اما باید تصویر خودمان را در دنیا از چنگ روزنامه ها و مجله ها و تلویزیون های داخلی و خارجی در بیاوریم و همانطور که حامد می گوید تصویر واقعی تری از ایران و ایرانیان بدهیم . تصویری که شبیه به خودمان باشد، آنجور که هستیم نه با وجه غلو کننده اش و نه با وجه حقیرانه اش. باید باور داشته باشیم که مردم دنیا آنچه که از ما می دانند اطلاعات و دانش رسانه ای است که از طریق ماهواره؛ کتاب؛ فیلم؛ گرفته اند خیلی وقتها با واقعیات مردم ایران بسیار متفاوت است چون تاکید رسانه همیشه برای فروختن خبر خود بر جنبه های بسیار منفی و یا مثبت خبری است. می توان گاه این خطوط پررنگ را برداشت و همچون "باقیمانده روز" پرستو دوکوهکی تنها با رنگهای ملایمی از زندگی روزمره گفت و تاکید کرد که ما هم آدمیم ! نه فرشته و نه دیویم ... باور کنید که بیشتر وقتها آدمها هم بر فرشته ها ارجح هستند و هم بر دیوها !!

7 comments:

  1. Anonymous12:12 AM

    خیلی ذوق کردم از توجهتون.. زیاد!
    ممنونم و امیدوارم بتونم ادامه بدم. سخته خیلی!

    ReplyDelete
  2. Anonymous11:24 AM

    كاملا موافقم. و كساني كه وبلاگي به زبان ديگر دارند به نظر من خيلي با شهامتن. در خودم چنين جراتي رو نمي بينم. ولي اميدوارم كساني كه اين شهامت را به خرج دادند موفق باشند.

    ReplyDelete
  3. استاد گرامی!
    بسیار نوشته ای جالب بود ولی من مطمین نیستم وبلاگ ها بتوانند این تصویر را تا حدی که شما می گویید اصلاح کنند

    ReplyDelete
  4. سینای عزیز کاملا موافقم. اما چون در دنیای امروز همه چیز بیش از پیش نسبی است و در عین حال هر کدام ما در این دنیای مجازی تا اندازه ای (هر چند ناچیز و یا بسیار ناچیز) تاثیر گذار هستیم و بنابراین می توانیم و حتی می باید از این وسیله استفاده کنیم. مگر راه دیگری هم داریم؟ آیا توان این را داریم که برای مثال جنبش ضد جنگ راه بیندازیم ؟ دنیا بوی جنگ می دهد. هر کسی هر کاری که می تواند باید بکند تا از وقوع آن جلوگیری کنیم.

    ReplyDelete
  5. Anonymous10:58 AM

    سلام خانم دکتر. خیلی ممنون از نظر لطفتون. امیدوارم بتونم ادامه بدم. شاد باشید.

    ReplyDelete
  6. Anonymous2:42 PM

    شاید غیر از آن آموختن نوشتن هم مهم باشد. کم مسأله ای نبود آن که بین الپر و علی تفشاری پیش آمد و دلیلش هم ندانستن با توجه نکردن به توشتار بود. درسی که این حکایت داشت همین بود که غیر از زبان کلام هم در تصویرمان نقش به سزا دارد. پر مهر باشید...

    ReplyDelete
  7. Anonymous8:57 AM

    سلام

    فکر می کنید وبلاگ نویسی به زبان انگلیسی برای یادگیری مفید است
    منظورم اینه که کسی برای یاد گرفتن
    زبان وبلاگ بنویسه ؟
    در ضمن اینم یه وبلاگ http://19298.blogspot.com/خوب دیگه .

    ReplyDelete