ما چه می دانیم؟

این روزها تحقیق جدیدی راجع به جوانان و عقاید و اعتقاداتشون شروع کردم. با بچه های خیلی متفاوتی صحبت کردم از جنوب و شمال تهران ، از طبقات مختلف اجتماعی ، با قیافه ها و ادا هامختلف و یا عجیب و غریب و هر بار متحیر مانده ام که ما از خودمان چه می دانیم؟ در واقع مسئله بزرگ جامعه ما ، این است که عمق تفاوت این نسل جدید را با نسل های قبل نمی دانیم ، یا فکر می کنیم که میزان تفاوت آنها با پدر و مادرهایشان همان قدر است که بین هر نسل دیگری پیش می آید. مسئله جهانی شدن : اینترنت، ماهواره، کتاب، تلویزیون و به طور کلی سرعت بالای زندگی و یا به عبارتی موقتی بودن زمانها و مکانها را در نظر نمی گیریم که چقدرتاثیر شگفت آور بر جوانان گذاشته. در ایران امروز تغییر نسل شاید 4-5 سال شده است یعنی یک جوان 20 ساله با 25-26 ساله واقعا تفاوت دارد ، کمتر همدیگر را می فهمند وحتی قبول دارند. و اما یک مسئله دیگر در جمهوری اسلامی جوانانی تربیت شده اند که برعکس ظاهرشون که اغلب در نهایت افراط و تفریط هست گاهی اعتقادات بسیار پرو پا قرصی دارند. جوانانی را دیدم که برعکس قیافه شون یواشکی نماز می خوانند !! یعنی پدر و مادرشون مخالفند . بچه های از خانواده های مذهبی هم دیدم که روایت خودشان را از اسلام ابداع کردند و مدل خودشان گاه به فارسی نماز می خوانند. دخترانی را دیدم که در خیابان حتما چلویشان را برای بد حجابی می گیرند اما نماز می خوانند بدون چادر و با لاک و آرایش و ... ). و البته جوانانی را هم دیدم که مذهب خودشان را ابداع کردند اما در کل از نسل قبل اعتقاداتشان بیشتر است. دستاویزشان به جهان ماورا به انحاء مختلف بیشتر است. نهایتش عقایدشان نه ربطی به پدر و مادرشان دارد ، نه ربطی به جمهوری اسلامی و تبلیغات آن و نه حتی ربطی به تبلیغات ماهواره ای. دنیایی برای خودشان خلق کرده اند که ملغمه ای است از مثلث ایران و اسلام و جهان و به نظر من بسیار نزدیک به روح زمانه ! پیچیدگی وضعیت جامعه ما چند سال دیگر که این جوانان به قدرت واقعی رسیدند معلوم می شود